Wie ben ik?

Ik ben Bart Van den Neste, helaas geen geboren, maar wel een getogen Aalstenaar. Ik ben vanuit het gasthuis in Dendermonde rechtstreeks naar mijn ouderlijk huis gebracht op de Grote Markt in Aalst. Mijn ouders en grootouderes hebben daar meer dan 35 jaar Het Paviljoen uitgebaat. Wij hebben altijd boven de zaak gewoond. Op mijn 18e heb ik het geluk gehad mijn jeugddroom te kunnen realiseren door Prins Carnaval van de Stad Aalst te worden. Daardoor is het engagement voor mijn stad beginnen groeien. Vandaag ben ik naast mijn politieke bezigheden ook Team Coördinator voor de HR van de FOD Buitenlandse Zaken op de FOD BOSA.

Waarom doe ik aan politiek? Waarom engageer ik mij voor Aalst?

Heel simpel. Ik doe aan politiek omdat ik mijn stad en de samenleving graag zie. Daardoor kreeg ik de drang om mee aan de kar te trekken. Toch verkondig ik ook vaak dat het voeren van beleid pas op lange termijn zijn vruchten afwerpt. Graag gebruik ik de heraanleg van het centrum in de jaren '90 als illustratie. Er woedde oorlog in het centrum! De auto werd verbannen en de winkelstraten werden autovrij. Stel je vandaag de dag het omgekeerde eens voor? Hoe je het ook draait of keert, veranderingen kunnen voor de mensen van vandaag drastisch en hard zijn. Ze betekenen voor de mensen van morgen echter de start van een verademing. Daar voeg ik wel graag aan toe dat je als beleidsmaker steeds voldoende eerlijk moet zijn en veranderingen steeds moet kaderen. Dat probeer ik alleszins te doen. Neem nu bij de invoering van Diftar, bijvoorbeeld. Ik ben steeds overal, van sociale media en pers tot gemeenteraad en mondelinge contacten eerlijk geweest. Steeds gestaafd met grondige argumenten. Dat is de taak van politiek in mijn ogen. 

Wat betekent Aalst voor mij?

Aalst is de stad waar ik verliefd op ben, waar ik trots op ben, die mijn eigenheid mee heeft bepaald en waar ik iedereen graag zie. Een stad waar een lach en traan heel dicht bij elkaar kunnen liggen en waar het dikwijls niet uitmaakt tot welke rang of stand je behoort. Net dat maakt deze stad zo uniek in zijn soort. 

Wat zijn de grootste uitdagingen voor Aalst in de komende 5 jaar?

Ik denk dat we vooral van het onveiligheidsgevoel, dat leeft bij veel Aalstenaars, af moeten. Uiteraard horen wij als liberalen erop te waken dat onze vrijheid nooit in het gedrang komt. Maar het lik op stukbeleid moet naar mijn mening veel korter toegepast worden. Vooral in de moeilijkere buurten. Daar leeft een te grote mate van onwetendheid. Die moeten we durven aanpakken. Indien de situatie dan niet verandert, kunnen we spreken van onwil en moeten we sanctioneren. 

Daarnaast pleit ik al jaren dat er meer budget moet vrijgemaakt worden voor het onderhoud van ons openbaar domein. Vandaag budgetteren wij daar tegenover de andere centrumsteden veel te weinig centen voor. Gevolg is dat we heel moeilijk het groenonderhoud kunnen doen en dat we enorm achterlopen wat betreft de vernieuwing van onze voetpaden. Propere en nette buurten zullen automatisch een groot onveiligheidsgevoel wegnemen.

Meer inzetten op het wonen in de kern van de stad is voor mij ook belangrijk. Het zijn de bewoners van het centrum die voor sociale controle zorgen, die ervoor zorgen dat middenstanders kunnen bestaan. Vandaag zien we veel te veel lege panden boven de winkels. Dat vind ik jammer.

Dit zijn voor mij de grote uitdagingen de komende jaren. Dat zijn uitdaging waarmee je misschien niet meteen in de spotlights komt te staan, maar die voor mij wel de kerntaken van een overheid bevatten. Kerntaken waar u en ik belastingen voor betalen. 

Wat is mijn favoriete plek in Aalst?

Zonder twijfel: de Grote Markt! Ik ben er als kind opgegroeid. Het hart van onze stad bevindt zich daar. Wanneer ik op een terras zit, speelt er telkens weer een film vol onvergetelijke momenten zich af. Stel je voor dat Dirk Martens zou kunnen spreken? Hoe mooi zou dat zijn? Er zitten nogal wat verhalen in dat bronzen beeld...